Hydrocortisone σκόνη για την έγχυση, Hydrocortisone Succinate νατρίου για την έγχυση 100mg

Hydrocortisone σκόνη για την έγχυση, Hydrocortisone Succinate νατρίου για την έγχυση 100mg

Προϊόν: Hydrocortisone Succinate νατρίου για την έγχυση

Προδιαγραφή: 100mg, 250mg, 500mg

Πρότυπα: BP, USP

Συσκευασία: 50vials/box

Περιγραφή:

Hydrocortisone είναι corticosteroid. Χρησιμοποιείται συνήθως για να μεταχειριστεί την ανάφλεξη του δέρματος, των ενώσεων, των πνευμόνων, και άλλων οργάνων. Οι κοινοί όροι που αντιμετωπίζονται περιλαμβάνουν το άσθμα, τις αλλεργίες, και την αρθρίτιδα. Χρησιμοποιείται επίσης για άλλους όρους, όπως οι αναταραχές αίματος και οι ασθένειες των επινεφρίδιων αδένων

Ενδείξεις και δόσεις:

το ➤➤To μεταχειρίζεται την αυστηρή ανάφλεξη ή την οξεία επινεφρίδιο ανεπάρκεια

προφορική αναστολή, ταμπλέτες (hydrocortisone, hydrocortisone cypionate)

Ενήλικοι. 20 έως 240 mg καθημερινά ως ενιαία δόση ή στις διαιρεμένες δόσεις.

i.v. έγχυση ή i.v., i.m., ή υποδόρια έγχυση (hydrocortisone φωσφορικό άλας νατρίου) i.m έγχυση (hydrocortisone)

Ενήλικοι. 15 έως 240 mg καθημερινά ως ενιαία δόση ή στις διαιρεμένες δόσεις. Συνηθισμένος: Μισό στο ένα τρίτο η στοματική δόση.

δόση ρύθμισης δόσης που αυξάνεται σε περισσότερα από 240 mg καθημερινά εάν είναι απαραίτητο για να θεραπεύσει την οξεία ασθένεια.

i.v. έγχυση i.v ή έγχυση i.m (hydrocortisone succinate νατρίου)

Ενήλικοι. 100 έως 500 mg κάθε 2, 4, ή 6 ωρ.

το ➤➤To μεταχειρίζεται την ενδοαρθρωτική έγχυση ανάφλεξης ενώσεων και ιστού (hydrocortisone οξικό άλας)

Ενήλικοι. 25 έως 37,5 mg που εγχέονται στις μεγάλα ενώσεις ή τα bursae ως ενιαία δόση, ή 10 έως 25 mg στις μικρές ενώσεις ως ενιαία δόση.

ενδοτραυματική έγχυση (hydrocortisone οξικό άλας)

Ενήλικοι. 5 έως 12,5 mg που εγχέονται στις θήκες τενόντων ως ενιαία δόση, ή 12,5 έως 25 mg που εγχέονται στα γάγγλια ως ενιαία δόση.

έγχυση μαλακός-ιστού (hydrocortisone οξικό άλας)

Ενήλικοι. 25 έως 50 mg ως ενιαία δόση. Μερικές φορές μια δόση μέχρι 75 mg απαιτείται.

➤➤As προσθήκη για να μεταχειριστεί το ulcerative proctitis της ακραίας μερίδας του ορθού εντέρου στους ασθενείς που δεν μπορούν να διατηρήσουν hydrocortisone ή άλλα corticosteroid enemas

πρωκτικό αερόλυμα (hydrocortisone οξικό άλας)

Ενήλικα άτομα. Αρχικός: 1 applicatorful μία ή δύο φορές καθημερινά για 2 έως 3 wk κατόπιν κάθε δεύτερη μέρα έκτοτε. Συντήρηση: Ιδιαίτερα εξατομικευμένος.

το ➤➤To θεραπεύει την ulcerative κολίτιδα

enema (hydrocortisone)

Ενήλικοι. 100 mg κάθε βράδυ για 2 έως 3 wk ή μέχρι τον όρο βελτιώνεται.

Μέγιστη διάρκεια αρχής διαδρομών

P.O. † άγνωστη 1 ωρ. 1.25-1.5 ημέρες

P.O. ||             Άγνωστη 1-2 ωρ. άγνωστη

I.V. γρήγορος άγνωστος άγνωστος ‡ §

I.M. † άγνωστη 4-8 ωρ. άγνωστο

I.M. ‡ γρήγορη 1 ωρ. άγνωστο

I.M.§ γρήγορη 1 μεταβλητή ωρ.

Άγνωστα 24-48 ωρ. 3 ημέρα-4 wk Other*

Φαρμακοδυναμικές

Hydrocortisone είναι ο σημαντικότερος ανθρώπινος glucocorticoid. Είναι ουσιαστικό για τη ζωή και ρυθμίζει ή υποστηρίζει ποικίλες σημαντικές καρδιαγγειακές, μεταβολικές, ανοσοποιητικές και ομοιοστατικές λειτουργίες. Επίκαιρο hydrocortisone χρησιμοποιείται για τις αντιφλεγμονώδεις ή immunosuppressive ιδιότητές του για να μεταχειριστεί την ανάφλεξη λόγω corticosteroid-απαντητικά dermatoses. Το Glucocorticoids είναι μια κατηγορία στεροειδών ορμονών που χαρακτηρίζεται από μια δυνατότητα να δεσμεύσει με το cortisol δέκτη και να προκληθούν ποικίλα σημαντικά καρδιαγγειακά, μεταβολικά, ανοσοποιητικά και ομοιοστατικά αποτελέσματα. Το Glucocorticoids διακρίνεται από mineralocorticoids και τα στεροειδή φύλων από την κατοχή των διαφορετικών δεκτών, των κυττάρων στόχων, και των αποτελεσμάτων. Τεχνικά, corticosteroid όρου αναφέρεται και στα glucocorticoids και mineralocorticoids, αλλά χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο για glucocorticoid. Το Glucocorticoids καταστέλλει τη μεταδιδόμενη μέσω κυττάρων ασυλία. Ενεργούν με την παρεμπόδιση των γονιδίων που κωδικοποιούν για τα cytokines IL-1, IL-2, IL-3, IL-4, IL-5, IL-6, IL-8 και TNF-άλφα, ο σημαντικότερος το οποίο είναι τα IL-2. Η μειωμένη παραγωγή cytokine περιορίζει το με κύτταρο Τ πολλαπλασιασμό. Το Glucocorticoids καταστέλλει επίσης τη χυμώδη ασυλία, αναγκάζοντας τα κύτταρα Β για να εκφράσει τα χαμηλότερα ποσά IL-2 και IL-2 δεκτών. Αυτό μικραίνει και την κλωνικές επέκταση κυττάρων Β και τη σύνθεση αντισωμάτων. Τα μειωμένα ποσά των IL-2 επίσης οδηγούν σε λιγότερα κύτταρα λεμφοκυττάρων Τ που ενεργοποιούνται.

Μηχανισμός της δράσης

Hydrocortisone δεσμεύει στο cytosolic glucocorticoid δέκτη. Μετά από να δεσμεύσει το δέκτη ο πρόσφατα σχηματισμένος δέκτης -δέκτης-ligand σύνθετος μεταφέρεται στον πυρήνα κυττάρων, όπου δεσμεύει σε πολλά glucocorticoid στοιχεία το (GRE) απάντησης στην περιοχή γονιδίων-υποκινητών των γονιδίων στόχων. Ο συνδεδεμένος DNA δέκτης κατόπιν αλληλεπιδρά με τους βασικούς παράγοντες μεταγραφής, προκαλώντας την αύξηση στην έκφραση των συγκεκριμένων γονιδίων στόχων. Οι αντιφλεγμονώδεις ενέργειες corticosteroids θεωρούνται για να περιλάβουν lipocortins, ανασταλτικές πρωτεΐνες φωσφολιπάσεων A2 που, μέσω του αραχιδονικού οξέος παρεμπόδισης, ελέγχουν τη βιοσύνθεση prostaglandins και leukotrienes. Συγκεκριμένα τα glucocorticoids προκαλούν lipocortin-1 (annexin-1) σύνθεση, η οποία δεσμεύει έπειτα στις μεμβράνες κυττάρων που αποτρέπουν τη φωσφολίπαση A2 από να μπει σε την επαφή με το αραχιδονικό οξύ υποστρωμάτων της. Αυτό οδηγεί στη μειωμένη παραγωγή eicosanoid. Η έκφραση cyclooxygenase (και COX-1 και COX-2) καταστέλλεται επίσης, ενδυναμώνοντας την επίδραση. Με άλλα λόγια, τα δύο κύρια προϊόντα Prostaglandins και Leukotrienes ανάφλεξης εμποδίζονται από τη δράση Glucocorticoids. Το Glucocorticoids υποκινεί επίσης το lipocortin-1 δραπετεύοντας στο extracellular διάστημα, όπου δεσμεύει στους δέκτες μεμβρανών λευκοκυττάρων και εμποδίζει τα διάφορα εμπρηστικά γεγονότα: epithelial προσκόλληση, αποδημία, χημειοτακτισμός, phagocytosis, αναπνευστική έκρηξη και η απελευθέρωση των διάφορων εμπρηστικών μεσολαβητών (lysosomal ένζυμα, cytokines, plasminogen ενεργοποιητής ιστού, chemokines κ.λπ.) από neutrophils, μακρόφαγα και mastocytes. Επιπλέον το ανοσοποιητικό σύστημα καταστέλλεται από corticosteroids λόγω μιας μείωσης στη λειτουργία του λεμφατικόυ συστήματος, μια μείωση της ανοσοσφαιρίνης και συμπληρώνει τις συγκεντρώσεις, την πτώση του lymphocytopenia, και την παρέμβαση με τη σύνδεση αντιγόνο-αντισωμάτων.